ស្នូរទឹកជ្រោះដ៏ត្រជាក់ពណ៌សក្បុសត្រដុសផ្ទាំងថ្មជាច្រើនជាន់ បន្ទរសូរសៀងបក្សាបក្សីខ្ញៀវខ្ញារពីព្រៃព្រឹក្សា បានប្រគំជាតន្ត្រីធម្មជាតិដែលធ្វើឲ្យបរិយាកាសអាហារថ្ងៃត្រង់ក្រោមដំបូលក្យូសប្រក់ស្បូវដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ពោរពេញទៅដោយសំណើច និងស្នាមញញឹម។ ទេសភាពដ៏ស្រស់ត្រកាលនៃភ្នំខៀវស្ថិតនៅមិនឆ្ងាយពីទីរួមខេត្តប៉ៃលិនឡើយ ប៉ុន្តែដំណើរផ្លូវឆ្ពោះទៅកាន់ទឹក ជ្រោះ ទាមទារភាពអំណត់ និងថាមពលរាងកាយច្រើនគួរសម។
ចេញពីទីប្រជុំជនចម្ងាយ មិនដល់ ៧ គីឡូម៉ែត្រផង រថយន្តបានទៅដល់មាត់ច្រករមណីយដ្ឋានទឹកជ្រោះភ្នំខៀវ ស្ថិតក្នុងសង្កាត់អូរតាវៅ ខណ្ឌប៉ៃលិន មុននឹងបន្តបរសន្សឹមៗលើផ្លូវជង្ហុកអង្រួនអស់ប្រាណដែលព័ទ្ធដោយចម្ការចេក អំពៅ ខ្នុរ ស្វាយ និងដំឡូងជាហូរហែ។
ដោយចំវេលាអ្នកចម្ការប្រមូលផលដំណាំ រថយន្តបានសំចតឲ្យភ្ញៀវចុះឈប់មើលសកម្មភាពប្រមូលផល ខ្លះទៀតក៏សាកល្បងរៀនដកមើមរុក្ខជាតិនេះ និងខ្លះទៀតដើរថតរូបលេង។
ក្រោយពីនាំគ្នាឡើងជិះរថយន្តមិនយូរប៉ុន្មាន ឡានក៏ទៅដល់កន្លែងលក់សំបុត្រចូលរមណីយដ្ឋានភ្នំខៀវ។ ច្រកផ្លូវកាន់តែមានសភាពរួមតូច រហូតដល់ភ្ញៀវត្រូវចុះដើរឆ្ពោះទៅរកកន្លែងទឹកធ្លាក់ដែលត្រូវចំណាយថិរវេលាល្បាក់២ម៉ោង។ ធ្វើដំណើរថ្នើរជើងកាត់វាលស្មៅកន្ទុយសេះបក់បោយល្វតល្វន់តាមវាយោ មុននឹងដល់ព្រៃព្រឹក្សាមានរុក្ខជាតិធំៗវល្លិពត់ពេនផងនោះ តាមផ្លូវឡើងទៅលើភ្នំគឺមានអាកាសធាតុត្រជាក់ ខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធលាយនឹងក្លិនបុប្ផាព្រៃក្រអូប ព្រមទាំងសំឡេងសត្វល្វើយៗ។
ក្យូសនៅក្បែរទឹកជ្រោះភ្នំខៀវ ដែលជាតំបន់ទេសចរណ៍ធម្មជាតិដ៏ស្រស់ស្អាតប្រចាំខេត្តប៉ៃលិន។ រូបថត ឈឹម ស្រីនាង ឈឹម ស្រីនាង
ថ្វីដ្បិតតែការដើរនាំមកនូវភាពហត់នឿយក៏ពិតមែន ក៏អ្នកដំណើរទាំងឡាយស្រាប់តែមានថាមពលស្រស់ស្រាយវិញដោយរំភើបនឹងទស្សនីយភាពទឹកជ្រោះដ៏ធំហូរកាត់ផ្ទាំងថ្ម។ ក្បែរមាត់ជ្រោះមានក្យូសសសរខ្ពស់ និងទាបសង់ត្រៀបត្រាស្វាគមន៍អ្នកដំណើរមកលម្ហែ និងញ៉ាំអាហារបែបស្រុកស្រែចម្ការ។
ក្នុងបរិយាកាសស្ទើរស្ងាត់ជ្រងំព្រោះមិនមែនជាថ្ងៃឈប់សម្រាកចុងសប្ដាហ៍នោះ អ្នកស្រី សោម សារ៉ន ហៅ ផារ៉ុន ជាអាជីវករលក់ដូរប្រចាំក្យូសបានអះអាងពីសុវត្ថិភាពដើម្បីកុំឲ្យភ្ញៀវមានអារម្មណ៍ល្អក់កករក្នុងចិត្ត។
ក្នុងសំនៀងរួសរាយរាក់ទាក់ អ្នកស្រី ផារ៉ុន និយាយថា៖ «ខ្ញុំមកលក់ដូរនៅទីនេះតាំងពីឆ្នាំ២០១០ម្ល៉េះ។ ទីនេះគឺមិនដែលមានរឿងអីកើតឡើងទេ។ ចំពោះសន្តិសុខវិញគឺមានអ្នកយាមគាត់មកល្បាតជារៀងរាល់ថ្ងៃ»។
ប៉ុន្តែ ខេត្តសម្បូររតនសម្បត្តិ ក្រោមដីមួយនេះក៏ចៀសពុំរួចពីសំណល់នៃសង្គ្រាមដ៏រ៉ាំរ៉ៃ ប៉ុន្មានទសវត្សរ៍កន្លងទៅនេះដែរ។ លោកស្រី ស្រ៊ី ឌី អនុប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តប៉ៃលិន ទទួលស្គាល់ថា ការអភិវឌ្ឍនៅលើភ្នំខៀវចាំបាច់ត្រូវសម្អាតគ្រាប់មីនឲ្យអស់ជាស្ថាពរសិន។
លោកស្រីក៏បានឲ្យដឹងថា៖ «រមណីយដ្ឋានភ្នំខៀវគឺយើងមិនទាន់ឮថាមានក្រុមហ៊ុនណាគេមកអភិវឌ្ឍនោះទេ ពីព្រោះថានៅលើភ្នំខៀវនេះកាលជំនាន់សង្គ្រាមគឺនៅសម្បូរចម្ការមីនច្រើន។ អ៊ីចឹងហើយយើងត្រូវការក្រុមមកដោះមីនជាមុនសិនទើបដំណើរការផ្លូវនេះបាន»។
កន្លងមកមជ្ឈមណ្ឌលកំចាត់មីនកម្ពុជាធ្លាប់ធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវ តែមិនទាន់ចាត់ទុកតំបន់កំពូលភ្នំខៀវជាអាទិភាពទេ ខណៈបេសកកម្មរំដោះមីនតាមភូមិគឺជាតំបន់អាទិភាពទីមួយ។
លោក ហេង រតនា អគ្គនាយកមជ្ឈមណ្ឌលនេះបានពន្យល់ថា៖ «នៅលើកំពូលភ្នំដែលមិនទាន់ប្រើប្រាស់គឺយើងមិនទាន់ចាត់ទុកជាអាទិភាពខ្ពស់ទេ។ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនជាខាងមន្ទីរខេត្តប៉ៃលិនបានធ្វើឲ្យភ្នំខៀវនេះក្លាយជាតំបន់ទេសចរណ៍គឺខាងគាត់អាចដាក់ចូលផែនការស្នើសុំបោសសម្អាតមីនបាន»។
តាមសម្ដីលោក ស្ថានភាពនៅលើភ្នំខៀវនៅមានមីនច្រើនគ្រាន់បើដែរ ប៉ុន្តែលោកមិនដែលបានទទួលសំណើពីខាងមន្ទីរឲ្យទៅបោសសម្អាតមីននៅឡើយ។
លោក ហេង រតនា បញ្ចេញមតិថា៖ «បញ្ហានេះគឺវាប៉ះពាល់ខ្លះដែរដល់អ្នកទេសចរ អ៊ីចឹងខាងមន្ទីរទេសចរណ៍គួរតែដាក់សំណើនេះឡើង»។
ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ការកម្សាន្តនៅទឹកជ្រោះភ្នំខៀវត្រូវបានលោកស្រីអនុប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តបៃលិនអះអាងមានសុវត្ថិភាពពេញលេញ។
លោកស្រីនិយាយថា៖ «សព្វថ្ងៃមានអ្នកភូមិគាត់ឈូសឆាយតាមផ្លូវខ្លះៗដែរ ហើយគាត់ធ្វើចម្ការនៅលើនោះ។ ចំពោះភ្ញៀវទេសចរដែលគាត់ឡើងទៅកម្សាន្តមើលទេសភាព និងទឹកធ្លាក់នៅលើភ្នំខៀវនេះគឺអត់មានបញ្ហាអីទេ»។
ទឹកជ្រោះភ្នំខៀវទទួលបានភ្ញៀវជាតិមកពីខេត្តនានាភាគច្រើននៅថ្ងៃបុណ្យ និងថ្ងៃសម្រាកចុងសប្ដាហ៍ ខណៈថ្ងៃចន្ទដល់សុក្រមានភាពស្ងប់ស្ងាត់បន្តិច។ ក្នុងចំណោមភ្ញៀវអន្តរជាតិគឺសម្បូរជនជាតិថៃជាងគេ។
លោកស្រីបានរំឭកទៀតថា៖ «ជំនាន់មុនហ្នឹងគឺមានជនជាតិកូឡាគាត់រស់នៅច្រើន តែឥឡូវនេះគឺមិនសូវមានពួកគាត់រស់នៅទេ គឺគាត់ផ្លាស់ប្តូរលំនៅទៅតាមតំបន់ឆ្ងាយៗផ្សេងទៀត។ នៅតាមវត្តនៅមានអក្សរកូឡាអ៊ីចឹងហើយបានជាមានភ្ញៀវថៃគាត់ចង់មកយល់ដឹងឲ្យបានច្រើន»។
លោកស្រីបញ្ជាក់ទៀតថា៖ «សម្រាប់ខ្ញុំគឺមិនទាន់ឮថាមានគេលក់សំបុត្រអីទេ ក៏ប៉ុន្តែចំពោះការផ្ញើម៉ូតូឡានគឺអ្នកភូមិនៅទីនោះកំណត់យកខ្លួនឯង»។
ភ្ញៀវមកលេងនៅទីនេះច្រើនតែទៅមុជលេងទឹកជ្រោះនៅជាន់ទី ៥ និងទី ៦ ដែលមានក្យូសសម្រាប់អង្គុយលេង ស្រួលចុះងូតទឹកកម្សាន្ត។ ដោយឡែកទឹកជ្រោះនៅជាន់ទី៧ក្សត់ភ្ញៀវខ្មែរព្រោះវាទាមទារដំណើរដើរកាត់ព្រៃជ្រៅប្រមាណ២ម៉ោងទើបទៅដល់។
អ្នកស្រី ផារ៉ុន អ្នកលក់ម្ហូបម្ហានៅទឹកដីសម្បូរត្បូងមានតម្លៃរូបនេះបានរៀបរាប់លម្អិតថា៖ «ចំពោះជនជាតិបរទេសនិយមការផ្សងព្រេង ដែលមកជាក្រុមបានឡើងទៅលើភ្នំខៀវមើលទេសភាព ងូតទឹកលេង និងដើរចូលព្រៃលុះដល់ល្ងាចទើបចុះមកវិញបោះតង់សម្រាកមួយយប់នៅទីនេះតែម្ដង»។
ដោយឡែកចំពោះទេសចរខ្មែរវិញ ម្ចាស់ក្យូសរូបនេះសម្គាល់ឃើញថា៖ «ភ្ញៀវខ្មែរយើងដែលគាត់មកលេងនៅទីនេះច្រើនតែកុម្ម៉ង់ម្ហូបពីកន្លែងខ្ញុំដែលមានដូចជា មាន់ដុត ត្រីដុត និងភេសជ្ជៈញ៉ាំ។ បន្ទាប់មកគាត់ងូតទឹកជ្រោះហើយថតរូបលេងប្រហែលជាកន្លះថ្ងៃគឺគាត់នាំគ្នាត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញហើយ»៕
No comments:
Post a Comment